Moderne dans is een podiumdans zonder vaststaand bewegingspatroon. Het is een verzamelbegrip voor verschillende zeer individuele danstechnieken uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Dit soort eigentijdse dansvormen worden nu veelal aangeduid als ‘hedendaagse dans’.
Bij de moderne dans dient het lichaam als expressie- en uitdrukkingsmiddelmiddel. De emoties en psychologie van de twintigste-eeuwse mens werden bepalend voor de moderne dans en voor de wijze waarop het spierenstelsel getraind moest worden. Naast de grondlegger Martha Graham behoorden ook Doris Humphrey, Charles Weidman, Helen Tamaris, Staluse Pera en Hanya Holm tot de pioniers.
In deze lessen wordt er een groot diversiteit aan muziek gebruikt. De les is opgebouwd middels een vaste structuur en diverse stijlen vanuit de grondleggers zullen gedurende de les aan bod komen. Vloer werk vanuit Martha Graham, inleving en gevoel voor expressie van Isadora Duncan ende snelle wendingen en bewegingsvormen van Merce Cunningham.